- piąte koło u wozu
- Osoba lub rzecz uważana za niepotrzebną i przeszkadzającąEng. A person or thing regarded as unnecessary and likely to impede
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
piąte koło u wozu — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś, o czymś w danej sytuacji całkowicie zbędnym, niepotrzebnym, przeszkadzającym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czuć się jak piąte koło u wozu. Potrzebne ci to jak piąte koło u wozu. Traktować kogoś jak piąte koło u wozu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. kole; lm D. kół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór wszystkich punktów leżących w takiej samej odległości od jakiegoś punktu (środka koła) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obwód, promień … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koło — I. 1. Błędne koło «niekorzystne sytuacje wynikające jedne z drugich, prowadzące do punktu wyjścia, stwarzające sytuację beznadziejną, bez wyjścia»: Toteż dzieci trudne znajdują się często w błędnym kole potępienia i nieufności, wzmagających ich… … Słownik frazeologiczny
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
piąty — Mówić, słuchać itp. piąte przez dziesiąte «mówić, słuchać itp. niedokładnie, pobieżnie»: (...) pragnąc jak najprędzej znaleźć się w domu, słuchał piąte przez dziesiąte żądań, narzekań, objaśnień, którymi zasypywali go robotnicy (...). J.… … Słownik frazeologiczny
piąty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 5» Chodzić do piątej klasy. Godzina piąta już minęła. Był piątym dzieckiem w rodzinie. ∆ Piąta część czegoś «jedna część całości podzielonej na pięć równych części» ◊ pot. Piąte koło (u… … Słownik języka polskiego
wóz — m IV, D. wozu (daw. woza), Ms. wozie; lm M. wozy 1. «czterokołowy, drewniany pojazd ciągnięty przez konie, służący do przewożenia ciężarów, fura, furmanka; ilość czegoś mieszcząca się w tym pojeździe» Wóz zaprzężony w konie (w woły). Skrzypienie… … Słownik języka polskiego
piąty — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} następny w kolejności po czwartym {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący jedną z pięciu równych części : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wóz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. wozu, Mc. wozie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czterokołowy, drewniany pojazd ciągnięty zazwyczaj przez konie, służący do przewożenia ciężarów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wóz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wóz — 1. (Bywać) raz na wozie, raz pod wozem «mieć zmienne szczęście; raz lepiej, raz gorzej»: Nie wiodło się ostatnio Korbalowi. Co którą kartą wyszedł, to życie biło i biło. Ale trzymał fason i nadziei nie tracił. Nawłóczył się niemało – wiedział:… … Słownik frazeologiczny